Φιλιππίδης: «Εχουμε τα πάντα στο ΟΑΚΑ και δεν δουλεύει τίποτε…»

(pics)

Ο παγκόσμιος πρωταθλητής του επί κοντώ και συλλέκτης τίτλων εντός συνόρων, με ξεκάθαρο λόγο έστειλε μηνύματα μέσω του sports3.gr σε νέους αθλητές αλλά και σε όλους όσοι βρίσκονται σε θέσεις ευθύνηςΟ Κώστας Φιλιππίδης, ο κορυφαίος Ελληνας επικοντιστής των τελευταίων πολλών χρόνων στη χώρα, κατέχει το μεγαλύτερο σερί νικών εν ενεργεία πρωταθλητών μας ύστερα και από τη 12η νίκη του στο Πανελλήνιο Πρωτάθλημα στην Πάτρα.

Ο κάτοχος του πανελληνίου ρεκόρ με 5,91 μ. από το 2015 στο Παρίσιμε αφορμή τη συνέχεια του εντυπωσιακού του σερί επιτυχιών του στα Πανελλήνια Πρωταθλήματα, δέχτηκε την πρόσκληση του sports3.gr για πιο αναλυτική συζήτηση για την πορεία του αλλά και για τον αθλητισμό στη χώρα μας και μάς μίλησε με… καθαρές κουβέντες.

-Τι σημαίνει για σένα αλλά και τι πιστεύεις ότι δείχνει στους φίλους του στίβου αυτό το σερί των επιτυχιών σου σε πανελλήνια πρωταθλήματα που μέσα σε όλη τη σεζόν συνδυάζεται και με παρουσίες σε διεθνή μίτινγκ;

«Πιστεύω ότι είναι πολύ σημαντικό αλλά και κάτι πολύ δύσκολο να παραμείνεις για πολύ καιρό στο υψηλό επίπεδο. Δείχνει ότι έχει προηγηθεί πολύ δουλειά και υπάρχει υποδομή αλλά και υπομονή.
Με τον προπονητή μου τον Δημήτρη Κυττέα, είμαστε 20 χρόνια μαζί και από αυτά τα 15 χρόνια αγωνίζομαι σε υψηλό επίπεδο.
Το Πανελλήνιο Πρωταθλημα είναι ο μεγαλύτερος αγώνας εντός συνόρων και πάντα επιδίωκα να αγωνίζομαι σε αυτόν με κύριο στόχο μου τη νίκη. Από κει και πέρα όμως στο πρόγραμμά μας κάθε σεζόν είναι και πολλοί αγώνες στο εξωτερικό».

-Πως κατάφερες να φτάσεις εδώ που είσαι πλέον και να μετράς τέτοια εντυπωσιακά σερί επιτυχιών;

«Κοιτάξτε. Εγώ στα 18-19 μου βρέθηκα να αγωνίζομαι μαζί με πολύ μεγάλους αθλητές σε μίτινγκ στο εξωτερικό. Είχα αποκτήσει πολύ νωρίς τη λογική να είμαι πολύ συχνά μέσα σε καλούς αγώνες και σε αυτό βέβαια κύριο ρόλο έπαιξε ο προπονητής μου. Αυτή η τακτική με βοήθησε σε πάρα πολλούς τομείς.
Ειδικά παλαιότερα που ήμουν μικρότερος κι έβλεπα τους μεγάλους αθλητές, στο πως λειτουργούσαν, πόσο επαγγελματίες ήταν μάθαινα, έμαθα, μέσα από αυτούς, πολύ χρήσιμα πράγματα που με βοήθησαν πάρα πολύ στη συνέχεια».

-Αθλητές πρότυπα είχες;

«Ειλικρινά δεν είχα ποτέ κανέναν ως ίνδαλμα. Είχα όμως και έχω πάρα πολλούς αθλητές από όλα τα σπορ που τους παρακολουθώ σαν προσωπικότητες σε ένα ευρύτερο φάσμα της δραστηριότητάς τους.
Όχι μόνο δηλαδή στην αθλητική τους δράση ή στις επιτυχίες τους αλλά σε άλλα πράγματα που κάνουν στη ζωή τους. Είναι πολύ χρήσιμο να βλέπεις έξω και πέρα από τον δικό σου κύκλο τι γίνεται.
Εβλεπα πιο μικρός κυρίως, συμπεριφορές από πολλούς μεγαλύτερούς μου που μού ταίριαζαν και ήθελα να τους μοιάσω. Είχα παραστάσεις και σε αυτό με βοήθησε πάρα πολύ ο Δημήτρης Κυττέας, ο προπονητής μου, που μου εμφύσησε επαγγελματική νοοτροπία από μικρή ηλικία».

Τι είναι για σένα ο προπονητής σου ο Δημήτρης Κυττέας;

«Από τα 4 μου χρόνια, είμαι στον αθλητισμό. Από παιδάκι που με βάλανε στην ενόργανη γυμναστική οι δικοί μου. Στην πορεία μεγαλώνοντας ανακάλυψα κι αγάπησα το επί κοντώ και σε αυτό βοήθησε πάρα πολύ ο προπονητής μου.
Ξεκίνησα από το μηδέν μαζί του αλλά ήθελα από μικρός να κάνω πρωταθλητισμό.
Με έκανε να τον εμπιστευτώ. Στο πρώτο ολοκληρωμένο άλμα όταν σηκώθηκα από το έδαφος και πέρασα τον πήχυ ένιωσα τη μεγάλη χαρά και την ικανοποίηση ότι «ναι» μπορώ να το κάνω. Στη συνέχεια αυτή η ικανοποίηση άλλαζε μορφή.
Το ουσιαστικό μου ξεκίνημα στο επί κοντώ ήταν το 2000 χρονιά Ολυμπιακών Αγώνων στο Σίδνεϊ και με τον Δημήτρη Κυττέα συμπληρώνουμε 20 χρόνια συνεργασίας και κοινής πορείας. Όπως καταλαβαίνετε είναι ένας ιδιαίτερος άνθρωπος για μένα».

-Είσαι μέλος της Εθνικής μας ομάδας με πολλές διεθνείς παραστάσεις μια ιδιαίτερα αναγνωρίσιμη αθλητική προσωπικότητα εντός και εκτός συνόρων και η γνώμη σου, έχει ιδιαίτερο ειδικό βάρος.
Αν σε ρωτούσε, λοιπόν, ο υπουργός Αθλητισμού (ανεξάρτητα ποιος θα είναι σε αυτή τη θέση): “τι πιστεύεις ότι χρειάζεται να γίνει ώστε ο ελληνικός στίβος να αναπτυχθεί” τι θα του απαντούσες;

«Είμαστε πίσω σε πολλά θέματα. Το πρώτο και κυριότερο είναι οι υποδομές.
Εχουμε το ΟΑΚΑ (σ.σ. Ολυμπιακό Αθλητικό Κέντρο Αθηνών) που θα μπορούσε να είναι βασικό κέντρο προετοιμασίας για όλους μας και πόλος έλξης πολλών άλλων αθλητών ή και ομάδων από το εξωτερικό, με τον υπέροχο καιρό που επικρατεί στον τόπο μας, αλλά όλη η εγκατάσταση βρίσκεται σε άθλια κατάσταση.
Εχουμε τα πάντα και δεν δουλεύει τίποτα.
Ποια άλλη χώρα διαθέτει κεντρικό στάδιο, βοηθητικά, κλειστές αίθουσες, ιατρείο, ξενώνες, κι όλα αυτά σε έναν οργανωμένο χώρο ολυμπιακών προδιαγραφών και εύκολα προσβάσιμο.
Εγώ όλο το χρόνο κάνω προπόνηση σε κλειστή αίθουσα ακόμα και για τους αγώνες μου του ανοιχτού στίβου.
Το βασικό κριτήριο που εκτιμώ ότι καθορίζει τις εξελίξεις είναι μια καθαρή απάντηση στο ερώτημα “τι είδους αθλητισμό θέλουμε”. Αναλόγως με την απάντηση, προκύπτουν οι αποφάσεις και οι ενέργειες.
Χρειάζεται – και δεν το έχουμε – ένα σύστημα με ανθρώπους-τεχνοκράτες που να γνωρίζουν το διεθνές σκηνικό στον αθλητισμό.
Αυτοί σε συνεργασία πάντα με τις ομοσπονδίες και τους προπονητές να αναλαμβάνουν μικρούς αθλητές που έχουν όλα τα φόντα δυνητικά να εξελιχθούν και να τους βάζουν στη διαδικασία να αγωνίζονται κυρίως εκτός συνόρων. Υπάρχουν πάρα πολλά νέα παιδιά στη χώρα μας που με σωστή καθοδήγηση και προγραμματισμό μπορούν να εξελιχθούν πάρα πολύ καλά».

– Τι θα έλεγες σε έναν νέο αθλητήότι πρέπει να κάνει, για να αποκτήσει τον τίτλο του πρωταθλητή;

«Θα του έλεγα πως πρέπει να είναι: υπάκουος, υπομονετικός, πειθαρχημένος, εργατικός, μαχητής μέσα σε κάθε αγώνα και σαν άνθρωπος να προσπαθεί να εξελίσσεται με βάση τα θετικά στοιχεία του χαρακτήρα του».

-Πως γίνεται ένας αθλητής να αλλάξει επίπεδο και από την μεσαία, ας την πούμε έτσι, κλίμακα, που κάποτε ήσουν κι εσύ, να περνά σε ανώτερη;

«Υπάρχουν πολλοί παράγοντες που συντελούν στο να έρθει η αλλαγή.
Σίγουρα όμως αυτό που δεν βοηθάει είναι η βιασύνη αθλητών ή προπονητών να πιέσουν προς αυτήν την κατεύθυνση. Οποιαδήποτε στιγμή στην πορεία σου σαν αθλητής μπορεί να ανέβεις επίπεδο.
Ο μεγάλος στόχος όμως πιστεύω πως πρέπει να είναι να κρατηθείς σε αυτό το ανώτερο επίπεδο και να επανασχεδιάσεις μετά τους στόχους σου σύμφωνα με τα νέα δεδομένα που έχεις.
Για μένα ήταν ένα στοίχημα από μικρός να καταφέρω να είμαι ανάμεσα σε εκείνους που θα με καλούσαν σε αγώνες στο εξωτερικό. Ειδικά το ξεκίνημα μιας τέτοιας προσπάθειας είναι πολύ δύσκολο.
Θέλει υπομονή, κόπο και πολύ δουλειά. Δεν έχω πέσει κάτω από 30 αγώνες κάθε χρόνο όλον αυτό τον καιρό που κάνω αθλητισμό. Κι αυτό είναι κάτι που δεν γίνεται να πραγματοποιηθεί χωρίς συστηματική δουλειά, υπομονή και πειθαρχία.
Όλα αυτά τα χρόνια, ακόμα κι αν κάποιες φορές χρειάστηκε να καλύψουμε έξοδα από την «τσέπη» μας, βρήκαμε τρόπο να μη χάσουμε ευκαιρίες που παρουσιάζονταν
Αυτό που τώρα πια είναι επιτακτική ανάγκη στον παγκόσμιο στίβο, οι πολλοί αγώνες σε διεθνή μίτινγκ εγώ με τον προπονητή μου, το κάνουμε πάρα πολλά χρόνια».

-Τι στόχο έχετε με τη συμμετοχή σε πολλούς αγώνες;

«Η σεζόν ειδικά στο επί κοντώ έχει μεγάλη χρονική διάρκεια. Περιλαμβάνει διοργανώσεις και στον κλειστό και στον ανοιχτό στίβο.
Συνήθως ξεκινάμε δράση Ιανουάριο, πολλές φορές και νωρίτερα και οι αγώνες μας μπορεί να διαρκέσουν μέχρι και τον Οκτώβριο.
Δηλαδή μιλάμε για αγωνιστική σεζόν10 μήνες.
Για να βγει σε πέρας μια τέτοια σεζόν, ένα μέρος της προετοιμασίας μας γίνεται και μέσα από την αγωνιστική δράση πριν τους αγώνες – στόχους μας.
Προφανώς δεν μπορείς σε κάθε αγώνα να κάνεις ρεκόρ ή να πηγαίνεις συνεχώς για την πρώτη θέση όμως εμείς είχαμε πάντα στόχο να είμαστε εκεί.
Θέλαμε να είμαστε μέσα στη δράση, να είμαστε μέσα στα διεθνή μίτινγκ και φυσικά μέσα στις επίσημες διοργανώσεις με την Εθνική μας ομάδα.
Αλλωστε όταν λες ότι θα πας να αγωνιστείς και πηγαίνεις, τότε εμπνέεις σιγουριά και στους διοργανωτές των μίτινγκ και φυσικά με συστηματική παρουσία σε αγώνες στέλνεις και πολύ ουσιαστικά μηνύματα στο ευρύτερο αθλητικό περιβάλλον.
Εμείς τώρα μετά το πανελλήνιο πρωτάθλημα έχουμε κλείσει σε 4 ή 5 αγώνες μέσα στο Σεπτέμβριο και περιμένουμε τις τυπικές λεπτομέρειες που εκκρεμούν λόγω των συνθηκών από τον κορονοϊό».

Ποιος είναι ο Κώστας Φιλιππίδης

Είναι ένας από τους Ελληνες αθλητές στίβου σύμβολο σταθερότητας και συνεπούς αγωνιστικής παρουσίας εντός και εκτός συνόρων .
Γεννήθηκε στις 26 Νοεμβρίου 1986 στην Αθήνα, έχει ύψος 1,87 μ. και παράλληλα με τον πρωταθλητισμό έχει σπουδάσει Διοίκηση Επιχειρήσεων στην ΑΣΟΕΕ και έχει ολοκληρώσει μεταπτυχιακές σπουδές.
Τον καθοδηγεί τεχνικά από πολύ μικρή ηλικία ο παλαιότερα πρωταθλητής επίσης στο επί κοντώ Δημήτρης Κυττέας, ο άνθρωπος και προπονητής που τον διαμόρφωσε σε πρωταθλητή υψηλού επιπέδου και τον ώθησε να οπλιστεί με εφόδια για την μετέπειτα του αθλητισμού πορεία του.
Είναι ο κάτοχος των πανελληνίων ρεκόρ στο επί κοντώ με 5,91μ. το 2015 στο Παρίσι για τον ανοιχτό στίβο και με 5,85μ. στον κλειστό (το 2017 στο Βελιγράδι).
Διαθέτει πολύ βαρύ αθλητικό βιογραφικό και στους μεγάλους σταθμούς της έως τώρα διαδρομής του περιλαμβάνονται οι θέσεις:
2ος στο ευρωπαικο Ε/Ν 2005 με 5,45μ.
1ος στον τελικό Diamond League το 2011 στις Βρυξέλλες με 5,72μ.
6ος στους Ολυμπιακούς Αγώνες 2012 στο Λονδίνο με 5,65μ.
1ος στο παγκόσμιο κλειστού 2014 με 5,80μ.
1ος στο Diamond League το 2015 στη Ντόχα και στο Παρίσι με πανελ.ρεκόρ 5,91μ.
7ος στο παγκόσμιο κλειστού 2016 με 5,65μ.
7ος στο Ευρωπαικό 2016 με 5,30μ.
7ος στους Ολυμπιακούς Αγώνες 2016 στο Rio με 5,50μ.
2ος στο Ευρωπαικό κλειστού του 2017 στο Βελιγράδι με πανελ.ρεκόρ κλειστού, 5,85μ.
Πριν από το παγκόσμιο πρωτάθλημα του 2017 τραυματίστηκε πατώντας σε λακούβα (αποτέλεσμα κακής συντήρησης της αθλητικής εγκατάστασης) στο κλειστό προπονητήριο του ΟΑΚΑ και χρειάστηκε αρθροσκόπηση στο μηνίσκο, ενώ κατέθεσε και αγωγή κατά των υπευθύνων για το συγκεκριμένο συμβάν.
ΠΗΓΗ: sport3.gr